werkbezoek PvdA statenfractie aan Gastenhof in Urmond
Vanaf 1 jan. 2015 zijn de gemeenten volledig verantwoordelijk voor de jeugdzorg. De gedachte hierachter is een eind aan te maken aan de versnippering in de jeugdzorg. Nu zijn nog teveel instanties verantwoordelijk; bestaan er teveel aparte subsidieregelingen en wordt er slecht samengewerkt. Maar de overheveling van alle verantwoordelijkheid naar de gemeenten is een gigantische operatie. Zeker als het ook nog gepaard gaat met een zeer forse bezuiniging. Met 15- 20 % minder geld is er een groot risico dat de wachttijden langer worden en er personeel ontslagen moet gaan worden. Maar het biedt ook kansen begrijpen we doordat nu de noodzaak ontstaat om onderling beter samen te werken.
Tot 2015 heeft de provincie een belangrijke taak om de overgang zo soepel mogelijk te laten verlopen. Maar hoe dan ook: ieder kind, iedere jongere heeft het recht om de kans te krijgen een plek in de maatschappij te verwerven. Lukt het de ouders, de school niet dan is hulp geboden.
Om nu een beeld te krijgen hoe de jeugdzorg voor jongeren met een zware problematiek georganiseerd is, gaat de PvdA Staten fractie en kandidaatsraadsleden uit Stein met onze gedeputeerde Peter van Dijk op bezoek bij Gastenhof. Het is een behandelinstelling voor jongeren met een licht verstandelijke beperking met daarnaast leer, gedrags en/of psychiatrische problemen. Zoveel mogelijk wordt in eerste instantie geprobeerd dat jongeren thuis blijven wonen en naar de eigen school gaan. Lukt dat niet dan komt Gastenhof in beeld. Het is een gesloten instelling waar je niet zomaar vrijelijk in en uit kunt lopen. Opgedeeld in groepswoningen van 9 personen worden de jongeren stapsgewijs voorbereid naar een zelfstandig leven.
We worden keurig ontvangen door een drietal die in Gastenhof verblijven. Ter introductie vertelt directeur Ben van Broekhoven met enige trots over het Mont Ventoux project. Een van de zwaarste beklimmingen in de Tour de France. De uitdaging aan de jongeren om deze berg te bedwingen. Dat vraagt om doorzettingsvermogen, karakter en kameraadschap. Zo’n 50 jongeren kwamen vorig jaar boven, ondersteund door een grote ploeg begeleiders. Het doet veel met je om na maandenlange trainingen die tocht te voltooien, horen we van een van de deelnemers.
Die middag leiden niet de leidinggevenden, maar vooral de jongeren van Gastenhof zelf ons door het programma. We horen hoe moeilijk het vaak is om (speciaal)onderwijs te bezoeken dan wel om een leer- werkplek te vinden. Daarbij zijn ze zichzelf ook bewust van het feit dat hun gedrag een belangrijke rol speelt waardoor ze soms moeilijk handelbaar zijn. Met de buurt is regelmatig overleg om overlast zoveel mogelijk binnen te perken te houden. Ook de bewoners van Gastenhof weten dat ze niet altijd de braafsten uit de klas zijn. Mooi eigenlijk hoe goed ze dat besef onder woorden weten te brengen.
We vragen ons af in hoeverre bedrijven als DSM, Sabic en andere bedrijven op Chemelot een rol kunnen vervullen als het gaat om stage en leer/werkplekken. Maatschappelijk ondernemen staat toch hoog in het vaandel. Natuurlijk worden er eisen gesteld aan de opleiding, een VCA diploma (cursus op het gebied van veiligheid) wordt verplicht gesteld. Maar is het dan teveel gevraagd dat al die bedrijven de kosten van enkele honderden euro’s op zich nemen? Is het teveel van hen gevraagd om tijd, aandacht en begeleiding te steken in deze jongeren? En ook: wat kan de provincie in dit opzicht betekenen? We steken tientallen miljoenen om de industrieën op Chemelot zich te laten ontwikkelen. Wat kan Limburg doen om te zorgen dat ook deze jongeren aan de bak komen? Een eerlijke kans krijgen?
Buiten komend regent het pijpenstelen. Als we er nu voor kunnen zorgen dat de provincie een helpende hand biedt, al was het maar dat we erin slagen om een paar jongeren vooruit te helpen, dan alleen al is dit bezoek meer dan de moeite waard geweest.
