Het regent waarschuwingen. De bekende wetenschapper Steven Hawking zei recentelijk “we bevinden ons in het gevaarlijkste moment in de geschiedenis van de mensheid”. De beroemde astrofysicus doelde hiermee op de technologische en maatschappelijke verandering die onze samenleving ondergaat.
Technologie opent werelden, laat ons zien wat we anders nooit hadden kunnen bekijken. Brengt ons dichter bij vrienden, familie en wereldwonderen. Maar het laat ons ook, van dichtbij, kennismaken met alle soorten van ellende: oorlog, hongersnood, ziekte, discriminatie en onderdrukking. Het schenkt ons een perspectief dat geen enkele generatie voor ons ooit heeft gehad.
Deze technologische ontwikkeling geeft vleugels aan globalisering. De wereldbevolking komt dichter tot elkaar dan ooit te voren. En daarmee worden ook de verschillen tussen rijk en arm steeds zichtbaarder. In landen zonder voorzieningen, kansen, gelijkheid en veiligheid, krijgt men een blik op een wereld van welvaart. De westerse burgers zien de verschillen onderling steeds groter worden. Dit voedt de terechte boosheid over ongelijkheid en is een bron voor opkomend populisme.
Een hele kleine groep mensen profiteert financieel van de technologische ontwikkeling. De miljardairs van Siliconvalley, Wall Street, Oligarchen uit Rusland en Sjeiks uit het Midden-Oosten, zij zijn de nieuwe wereldorde. Ongrijpbaar en onaantastbaar voor overheden die beperkt zijn tot landsgrenzen.
Technologische bedrijven lijken meer macht en invloed te hebben dan menig land op de wereld. Ze bezitten ongekende bergen met geld. Apple had bijvoorbeeld in mei 2017, 250 miljard dollar in kas. Een onbegrijpelijke hoeveelheid geld, die groot genoeg is om bijna de complete schuld van alle derde wereldlanden af te lossen. Ongelijkheid, mogelijk gemaakt door technologische verandering.
En we staan pas aan het begin van deze technologische revolutie. Steeds meer bedrijven zullen over de gehele wereld werken en winst maken. Er zullen nog meer bedrijven als Facebook, Apple, Amazon en Google bijkomen. Als overheden blijven staren naar hun eigen land, dan krijgen deze bedrijven steeds meer macht. Ze zullen belasting ontwijken, regels omzeilen en profiteren van de concurrentie tussen landen. De nieuwe technologie heeft geen boodschap aan landsgrenzen. En zolang overheden dat niet zien, blijven alle waarschuwende wetenschappers roepende in de woestijn.
We zullen over landsgrenzen heen moeten kijken. Samen durven werken. Kaders maken zodat welvaart eerlijk wordt verdeeld. Internationale solidariteit was nog nooit zo noodzakelijk.
Laat ook bij deze technologische revolutie de Internationale klinken.